| Πώς δοκιμάζουμε ένα κρασί |
Είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τη δύναμη των πέντε αισθήσεών μας. Αυτές και μόνο είναι που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε, αλλά και να απολαύσουμε ένα ποτήρι κρασί. Η όραση, η όσφρηση, η γεύση αλλά και η αφή (όχι αυτή των δακτύλων, αλλα της στοματικής κοιλότητας) θα μας δώσουν πολλές πληροφορίες γι΄ αυτό που πίνουμε. Πληροφοριακά, έτσι για να μην αφήσουμε απ΄ έξω την ακοή, καθιερώσαμε το τσούγκρισμα των ποτηριών.
ΟΡΑΣΗ
Η όψη μας δίνει πάντα μια πρώτη εντύπωση σχετικά με αυτό που πρόκειται να πιούμε ή να φάμε. Πιάνοντας το ποτήρι από το πόδι, το γέρνουμε ελαφρά πάνω από μια λευκή επιφάνεια (π.χ το τραπεζομάντηλο), έτσι ώστε να δούμε το πραγματικό χρώμα του κρασιού. Ρίχνουμε μια πιο προσεκτική ματιά, παρατηρούμε την απόχρωσή του, την καθαρότητα, τη διαύγει'α του. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απόχρωση θα μας δώσει μια πρώτη ένδειξη της ηλικίας.
Τα λευκά κρασιά, όταν είναι φρέσκα έχουν μια απόχρωση πρασινωπή ή άλλες φορές αχυρώδη, ένώ τα παλιά χρυσαφίζουν ή είναι σκούρα κίτρινα. Τα φρέσκα ερυθρά έχουν γαλάζιους τόνους, ενώ τα παλιά ή παλαιωμένα καφετίζουν. Επίσης, στα ερυθρά κρασιά το πλούσιο, βαθύ χρώμα μας προδιαθέτει για μια συμπυκνωμένη και πληθωρική γεύση.
Ανακινώντας κυκλικά το ποτήρι μας κι αφήνοντάς το να ηρεμήσει, θα δούμε να αφήνει ίχνη τα οποία θα κυλούν προς τα κάτω και τα οποία ονομάζονται "δάκρυα". Παχιά δάκρυα που κυλούν αργά, μας μαρτυρούν υψηλή αλκοολική περιεκτικότητα και "παχιά" γεύση (σώμα του οίνου).
ΟΣΦΡΗΣΗ
Η γεύση και η όσφρηση είναι τόσο κοντά η μία με την άλλη, με αποτέλεσμα η μύτη μας να μπορεί να κάνει μια πολύ καλή εκτίμηση του κρασιού, πριν καν το γευτούμε. Βάζουμε, λοιπόν, τη μύτη μας καλά μες στο ποτήρι και μυρίζουμε προσεκτικά.
Η μυρωδιά ενός οίνου, ποικίλλει ανάλογα με το σταφύλι απ' το οποίο προήλθε, την ηλικία του, την παλαίωση, ακόμα κι από την περιοχή απ΄ όπου προέρχεται. Ας μελετήσουμε λίγο αυτό που μυρίζουμε. Είναι έντονο ή απαλό; Πολύπλοκο ή απλό; Ποιές μυρωδιές μας θυμίζει;
Η κάθε ποικιλία σταφυλιού δίνει τα χαρακτηριστικά της αρώματα στο κρασί, τα οποία είναι συνήθως κάποιων φρούτων ή λουλουδιών. Το ίδιο και η παλαίωση σε δρύινα βαρέλια κατά την οποία παίρνουμε αρώματα ξύλου, μπαχαρικών, βανίλιας κ.α.
Αφήνουμε τη φαντασία μας ελεύθερη κι έχοντας εμπιστοσύνη στην όσφρησή μας, περιγράφουμε τα αρώματα που αναγνωρίζουμε μέσα στο ποτήρι μας.
ΓΕΥΣΗ
Είναι η σημαντικότερη από τις αισθήσεις μας όταν απολαμβάνουμε ένα κρασί. Πίνουμε, λοιπόν, μια γουλιά κρασί και τη στριφογυρίζουμε μέσα στο στόμα για μερικά δευτερόλεπτα.
Η γλώσσα μας αποτελείται από γευστικές ζώνες. Στην άκρη μπροστά αντιλαμβανόμαστε τη γλυκειά γεύση, στα πλάγια την ξυνή και πίσω την πικρή. Σημαντικό είναι να υπάρχει ισορροπία στο στόμα και να μην επικρατεί κάποια από αυτές τις γεύσεις, να υπάρχει δηλαδή μια αίσθηση "στρογγυλάδας".
Αξιολογώντας το κρασί, λογαριάζουμε την πολυπλοκότητά του, το "σώμα" του και την στρογγυλάδα του. Επίσης, σημαντικό στοιχείο ενός καλού κρασιού, είναι το να παραμένει η γεύση του στο στόμα μας για αρκετό χρόνο αφού το καταπιούμε.
Προσοχή! Η περιγραφή ενός κρασιού είναι ανάλογη της προσωπικής γευστικής αντίληψης και του γούστου του καθενός. Άλλωστε, πίνουμε το κρασί για να το απολαύσουμε κι όλη η πιο πάνω διαδικασία έχει ως σκοπό να μας βοηθήσει να το απολαύσουμε όσο γίνεται περισσότερο. |
|
